درست مثل درد وقتی که به خود میپیچم شاید هم نه شاید هم هیچ چیز شبیه جای خالی تو نیست ... ظهر و بی مادری و ضعف دل و بوی کباب ... شرح اندوه مرا (گشنه تران ) میفهمند .... تخم مرغان همگی طعمه ی اغیار شدند عمق این حادثه را دربه دران میفهمند آشناها همگی قرمه و کتلت دارند طعم ِ خرما و نمک را دگران میفهمند دختران قرمه پز و آشپزی قهارند فقط اینبار ه که من را پسران میفهمند کوچک که بودم بی کسی غوغا نمیکرد آرام تر از من کسی پیدا نمیکرد باران به روی شیشه ها انگشت میزد نم نم خودش را میهمان خانه میکرد آن روز هادست نسیمی تاب میخورد آهسته موهای سرم را شانه میکرد گاهی به روی شانه ام یک رشته میبافت سنجاق با بال و پر پروانه میکرد آن روز ها ... حالم شبیه آسمان بود از رعد و بارانم کسی پروا نمیکرد من بودم و اردیبهشت و شاخه ا ی سبز گاهی چکاوک روی دستم لانه میکرد ... تو تنهایی سکوت خونه سنگینه هوا ابره هوا باده هوا رعده نم بارون به روی شیشه میشینه تو تنهایی چشات خیسه دلت انگار هراسونه نگاهت رو در و دیوار خونه خیره میمونه ... سر و وضعت پریشونه تو تنهایی دلت تنگه هوا بارون بارونه .... سیاهش تو سفیدش من خدادارد برای آدمهایش قصه میگوید قصه های خاکستری خُلق الانسان ضعیفا ........ این روزها شده ام شان نزول آیات .......................... نبودی ... دریک روز سرد زمستانی اسمت جوان و غصه هایت جاودانه ... ----- ناقصه تــــــــــــمام داشته هایم مال ِ تو ؟
.
.
.
باران معطر نبود ...
من
سرکلاس
دقیقا بین بحث ِ فلسفه ی وجود
بیادت افتادم
...
یک فنجان چای داغ برای تو
یک فنجان چای داغ برای من
...
یک روز سرد زمستانی است
کلاس را رها کرده ام
آمده ام بیادت چای بنوشم ...
هم صحبت تو چارچوب ِ سرد خانه ...
گاهی سر دیوار ها برشانه ی تو
گاهی برایت میشود دیوار ، شانه
روحت کمی از قد و بالایت گذشته ......
مادر بزرگِ قصه های کودکانه ...
باید برای بچه ها گاهی بگویی
از زخم هایت داستانی عاشقانه ..
این قهرمان جنگجوی قصه ها تو
آن دیو ِ بی رحم ِ سیاه ِ بد ، زمانه
حتی همین " دوستت "هایی که دارم . . .
| قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |
درباره سایت
منوی سایت
آرشیو سایت
پیوند ها
طراح قالب
امکانات سایت