من تقويم عشق را ورق زدم هر صفحه اش سالي داشت از فراق و هجران و در انتهايش وصال بود که بهار نام داشت با تبسمي شيرين تر از عسل و جون مست وصال مي شدم ناگهان صدايم مي زدند که به پايان آمد اين دفتر حکايت همچنان باقيست . . .