و میدانی بوی تو و اگر دلتنگی اجر داشت هم خودکارم خیلی سیاه است هم کاغذم خیلی سفید مست ِ نوشتنم دست خودم نیست که خوابم نمیبرد ... واسه تو مینویسم ببار خودم را طوری شناخته بودم شاید خـــــــــــــــــــــــدایا خـــــــــــــــــــســــــــــــــــــتــــــــــــ ه شـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد م ... قد ّ ِ تمام لحظه لحظه ی عمرم امروز هم یک اتفاق خوب افتاد یک اتفاق ساده و زیبا و نمناک ابری لباسش را بروی بند آویخت دستی تکاند و آب را پاشید بر خاک . . .
هرچیزی که من دوست دارم
لابد
شباهتی به - تو- دارد ...
صدای تو
نگاه تو
طعم لبخندتو
نرمی دستان تو ....
.
.
.
.
احساسم در"گـــــیر" توست
و تو میدانی
این یک عاشقانه ی محض است ...
من حتما
بهشتی ترین بنده ی خدا بودم ...
غریبه ها میخونن !
ابر ِ کوچک ِ خانه ی من
رسم ِ آسمان ها باریدن است ...
ببار
خودم هوایت را دارم
در مرام من چتر نیست
دست هایم اهل بارانند
انگشتانم با شبنم آشنایی دیرینه ای دارند
ببار
من هوای چشم هایت را دارم
من این روز ها
هوای "چشم هایـــتــــ" را ...
که اگر فکر میکردم شاید روزی دوستت نداشته باشم
از خودم بیزار میشدم
.
.
.
.
قهرمان ِ قصه ی بی قهرمان ِ من
شاهکار کردی
این لحظه ها
بغضی مدام گلویم را فشرده میکند و دلم اصرار میکند که :
دوستت ندارم ...
شاااااید
یک روز خدا
دانه دانه ی اشک ها را هم
به شهادت دادن
حاضر کند ...
شاید ...
قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |